Czym jest oświetlenie high key i low key?

Oświetlenie high i low key to esencja każdego fotograficznego ujęcia. To światło jest odpowiedzialne za kreowanie obrazu, budowanie nastroju, a także uwypuklenie tego, co za pomocą zdjęcia chcemy podkreślić. Jaki wpływ mają obydwa te pojęcia na końcową prezentację ujęć fotograficznych? Jeśli chcecie się tego dowiedzieć, to zapraszamy do lektury.

Oświetlenie i jego rola w fotografii

Światło kreuje fotografię. To dzięki niemu zdjęcie ma swój określony przekaz. Dobrze dobrane oświetlenie jest również niezbędne po to, by budować kontakt z widzami. Widać to zwłaszcza na przykładzie fotografii studyjnej, w której oświetlenie jest niejako od podstaw budowane przez fotografa.

Zastosowanie określonych technik oświetleniowych w studiu fotograficznym doprowadziło do zdefiniowania takich pojęć jak „high-key” i „low-key”. Tak, macie rację - definiują one sposób przedstawienia treści zdjęcia. Oświetlenie high key polega przede wszystkim na zmniejszeniu kontrastu, jaki występuje pomiędzy ciemnymi i jasnymi tonami. Technikę tą wykorzystujemy wówczas, gdy chcemy przedstawić wszystkie najważniejsze detale na zdjęciu. Z kolei oświetlenie low key polega na nadaniu ujęciu znacznie większego kontrastu. Sprawdza się ono zwłaszcza w przypadku ujęć, w których większość przedstawionej treści znajduje się w cieniu.

Technika oświetlenia high key - zastosowanie i właściwości

Mnóstwo światła i miękkie cienie - to najważniejsze cechy, jakimi wyróżnia się studyjne oświetlenie high key. Treść jest w nim ukazana w sposób wyrazisty, aby widz mógł dostrzec każdy detal. Chcąc zaaranżować w ten sposób scenę, bardzo często wykorzystuje się dyfuzory do lamp błyskowych. Ich zadaniem jest rozproszenie światła i wypełnienie nim całej sceny.
Warto dodać, że technika high-key jest powszechnie wykorzystywana w fotografii produktowej (reklamowej), gdyż:

• buduje pozytywne skojarzenia z marką i produktem,

• jest spójna pod względem artystycznym,

• wprowadza do ujęcia otwartość.

Do rejestracji ujęć zrealizowanych tą techniką wystarczą aparaty kompaktowe. Duża ilość światła w scenie sprawia, że jakość obrazu zależy w tym przypadku jedynie od interpretacji barw przez matrycę. Jeśli fotografowi zależy na zmiękczeniu kontrastu, może też skorzystać z możliwości, jakie oferują klasyczne softboxy. Warto pamiętać, aby w oświetleniu high key nie umieszczać źródła światła na wprost rejestrowanego obiektu. W przeciwnym razie można uzyskać efekt spłaszczenia obrazu. Najlepiej usadowić je pod kątem 30 stopni względem aparatu. Jest to wartość bezpieczna niezależnie od rodzaju obserwowanego i rejestrowanego obiektu.

Oświetlenie studyjne typu low key - co warto wiedzieć?

Studyjne oświetlenie low key to głębsze cienie, niewielka ilość bieli, a także dość sporo półcieni. Często jest ono nazywane po prostu światłocieniem, gdyż zawarty tu kontrast między jasnymi a ciemnymi kolorami jest bardzo duży. Technikę tą stosuje się głównie po to, aby uzyskać:

• większy ładunek dramatyczny i emocjonalny,

• skupienie wzroku na konkretnym detalu.

Kiedy korzysta się z oświetlenia low-key? To bardzo popularny środek przekazu stosowany np. w fotografii produktowej. Używa się go również w filmach o dość mrocznym przekazie.

Jak uzyskać efekt low-key? Wystarczy ograniczyć intensywność oświetlenia w studiu i ściśle je nadzorować. Warto też zadbać o ciemne tło, gdyż jasne ściany mogłyby wprowadzić do kompozycji nadmiar światła. Pomoże w tym właściwie ukierunkowana blenda fotograficzna, która skupi odbite światło wyłącznie na określonym detalu, a także niewielka lampa studyjna emitująca skupione oświetlenie. Obowiązkowym elementem wyposażenia fotografa jest w tym przypadku aparat z wymienną optyką, który oferuje więcej narzędzi edytorskich, a także zapewnia szerokie możliwości obrabiania zdjęcia w późniejszej postprodukcji. Low-key to efekt stosowany bardzo często przez bardzo doświadczonych fotografów.

Reasumując, obydwie techniki oświetlenia mają swoje wady i zalety. Dlatego pożądany efekt zdjęcia można uzyskać jedynie wówczas, gdy fotograf doskonale wie, z jakiej techniki chce skorzystać i jak zamierza jej użyć.